به گزارش موج ارس جلفا، امروزه با صنعتی شدن کشورها و بروز دردهای مختلف در روح و بدن انسان ها و روی آوردن به عمل های جراحی زیبایی به صورت چشمگیر، بحث توریسم درمانی یکی از بخش های رو به رشد صنعت گردشگری به شمار می آید به طوری که صنعت توریسم درمانی در جهان بالاتر از صنایع نفت و طلا قرار دارد و کم هزینه و پر درآمدتر است، با این وجود در کشورمان این دغدغه وجود دارد که آیا این بخش از توریست به شکوفایی می رسد یا به دلیل بی توجهی ها، رو به فراموشی خواهد رفت؟

منطقه آزاد ارس با توجه به اینکه ظرفیت های بی نظیری در این بخش دارد و هر ساله شاهد ورود گردشگران و مسافران بسیاری از داخل و خارج کشور است اما در این زمینه همچنان خاموش است و بویی از توریسم درمانی نبرده است.

این منطقه همه ظرفیت های لازم اعم از صنایع دستی، آثار باستانی و تاریخی و زیارتی را دارد و یک منطقه گردشگری مذهبی محسوب می شود و در طول ایام سال به ویژه در نوروز و تابستان میزبان میلیون ها گردشگر و مسافر است که در صورت تحقق برنامه های توریسم درمانی می توان شاهد سرازیر شدن درآمدزایی قابل توجهی به این منطقه بود.

علاوه بر این با توجه به موقعیت ژئوپولتیک این منطقه و همجواری با کشورهای آذربایجان، ارمنستان و جمهوری خودمختار نخجوان که دروازه ورود مسافران خارجی به کشور محسوب می شود، می توان از ظرفیت و پتانسیل های این امر بهره برد و به این روند مثبت درآمدزایی روی خوش بیشتری نشان داد.

اگر توریست درمان وارد منطقه آزاد ارس شود، ماندگاری آن ۱۵ تا ۴۵ روز است، در حالی که یک توریست فرهنگی و طبیعت گرد اگر بخواهد وارد این منطقه شود ماندگاری آن حداکثر ۳ روز است لذا به نظر می رسد پرداختن به توریست درمانی با توجه به ظرفیت های موجود در منطقه آزاد ارس، ارزش اقتصادی زیادی داشته باشد.

درست است مسئولان در این زمینه در تلاش هستند اما تاکنون موفقیت های قابل توجهی بدست نیاورده اند و صنعت توریسم درمانی همچنان نیازمند توجه و حمایت های مالی و بودجه ای در خور شأن است تا بتوان ظرفیت ها و پتانسیل های منطقه آزاد ارس در این بخش را از بالقوه به بالفعل تبدیل کرد.

با توجه به اینکه سازمان منطقه آزاد ارس بدون وابستگی سازمانی به نهادهای بخشی، بدون واسطه به بدنه اجرایی کشور متصل بوده و ساماندهی وضع موجود و سیاست گذاری، تدوین برنامه های اجرایی و نظارت و اعتباربخشی به مؤسسات فعال در کسب و کار گردشگری درمانی را برعهده دارد، باید اقدامات ویژه و مناسب تری در زمینه رشد و توسعه گردشگری درمانی انجام دهد اما متأسفانه این چنین نیست و تاکنون اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است.

ایجاد زمینه هایی برای استفاده از منابع و سرمایه های مردمی می تواند گام مؤثری در توسعه به شمار رود بنابراین نباید از توان و ظرفیت های بخش خصوصی، نیروهای مردمی و سازمان های مردم نهاد و خیرین در توسعه و پیشرفت گردشگری سلامت غافل شد.

در این میان نیز سازمان منطقه آزاد ارس تنها نقش تسهیل و هماهنگ کنندگی را داشته باشد و با جدیت کامل از همکاری بخش خصوصی حمایت و پشتیبانی کند تا به این طریق به روند رشد صنعت توریسم درمانی سرعت بخشد.

سیاست گذاری توریسم، کلیدی برای فراهم کردن چنین محیطی است؛ در اولین قدم سازمان منطقه آزاد ارس باید سند توسعه گردشگری سلامت را تدوین کند تا چشم اندازی روشن در این زمینه ایجاد گردد و برنامه های توسعه ای تولید شده در این سند، زمینه ساز جذب سرمایه گذاری، ایجاد بسترهای مناسب فعالیت بخش خصوصی و توسعه کسب و کار گردشگری درمانی شود.

در صورت توجه هر چه بیشتر مدیران سازمان منطقه آزاد ارس به صنعت توریسم درمانی می توان موجبات ارتقای بخش اقتصاد گردشگری و درآمدزایی بی نظیری را در این منطقه رقم زد.